مهره بهائی با تسلط بر ذهن و ضمیر کودکان سعی می کند تا آن ها به گونه ای جهت دهد که در مسیر عملی بهائیت قرار گیرند. مقصود از مسیر عملی بهائیت یعنی اینکه طفل بدون اطلاع و آگاهی از مبانی فرقه ضاله بهائیت از نتایج آن مانند انزجار از تقوا، بی عفتی و شریعت ستیزی تبعیت کند.
امروزه آموزش موسیقی یکی از حربه های نفوذ و رخنه مهره های بهائی در جامعه محسوب می شود و آن ها در صدد هستند تا از این ابزار برای ارتباط هدفمند و ایجاد هویت فرقه ای در ضمیر مخاطبان استفاده کنند.
نکته قابل توجه اینجاست، بهائیان در بحث آموزش موسیقی جامعه هدف خود را بیشتر بر اطفال و کودکان متمرکز کرده اند و در صدد هستند تا با این روش با والدین نیز ارتباط هدفمند شکل دهند. در حقیقت مهره بهائی با تسلط بر ذهن و ضمیر کودکان سعی می کند تا آن ها به گونه ای جهت دهد که در مسیر عملی بهائیت قرار گیرند. مقصود از مسیر عملی بهائیت یعنی اینکه طفل بدون اطلاع و آگاهی از مبانی فرقه ضاله بهائیت از نتایج آن مانند انزجار از تقوا، بی عفتی و شریعت ستیزی تبعیت کند.
بحث آموزش موسیقی پوشش مناسبی برای عناصر بهائی است که در آن به اطفال نزدیک می شوند و اهداف فرقه ای را دنبال می کنند. عبدالبهاء دومین سرکرده فرقه ضاله بهائیت پیرامون سن آموزش ازجمله موسیقی به کودکان می نویسد: ” اما اطفال باید از پنج سالگی در تحت تربیت داخل شوند یعنی روزها در محلی که مربیان هستند، محافظه شوند و ادب بیاموزند.
امروزه مهره های بهائی به صورت شبکه ای و هدفمند در خصوص آموزش موسیقی فعالیت می کنند و از آنجا پشت پرده آن یک اقدام فرقه ای و جامعه سازی تشکیلاتی است باید با آن به طور قاطع برخورد کرد. در بخشی از پیام رسانه ای بهائیان آمده: آموزش موسیقی را نیز که از امور مهمه و موثر در تعلیم و تربیت اطفال است و جزء فعالیت های اجتماعی آنها محسوب می شود، بتوان در همین سنین حدود 5 سالگی آغاز نمود.
در پیام رسانه ای بهائیان با صراحت آموزش موسیقی به اطفال درجمله فعالیت های اجتماعی محسوب می شود و از این رو باید مانع آن شد. بهائیان از خلاء روحی یا حقارت های شخصیتی افرادی که فکر می کنند آموختن موسیقی برای طفل، روشنفکری است، استفاده می کنند و به جای آن که کودک را با آداب دینی و اخلاق الهی آشنا نمایند ضمیر طفل را در اختیار مهره بهائیت قرار می دهند تا آن را فاسد کند.